2. INSULINOOPORNOŚĆ - PODSTAWY
Fizjologicznie insulinooporność jest definiowana jako stan zmniejszonej wrażliwości/odpowiedzi tkanek na insulinę. 
Insulinooporność uważana jest za patogenezę wielu współczesnych chorób, w tym zespołu metabolicznego, niealkoholowej stłuszczeniowej choroby wątroby (NAFLD), miażdżycy i cukrzycy typu 2.Często również „towarzyszy” osobom z nadmierną masą ciała, czy z zaburzeniami hormonalnymi takimi jak: zespół policystycznych jajników.
INSULINOOPORNOŚĆ POWINNA STANOWIĆ KLUCZOWY CEL TERAPII!
Pamiętajmy, że leczenie insulinooporności powinno opierać się na strategiach multidyscyplinarnych i pod kontrolą wykwalifikowanego specjalisty, który uwzględni indywidualne podejście dla danej osoby! Praktyczna wskazówka 
Warto wiedzieć, że zwiększona masa mięśniowa poprawia jakość metabolizmu glukozy.
Pamiętaj, aby w kwestiach zdrowotnych zawsze konsultować się ze specjalistą, który dobierze terapię w insulinooporności indywidualnie. Ten post ma charakter jedynie informacyjny.1.Lee, Shin-Hae, Shi-Young Park, and Cheol Soo Choi. "Insulin Resistance: From Mechanisms to Therapeutic Strategies." Diabetes & Metabolism Journal, vol. 46, no. 1, 2022, pp. 15–37. https://pmc.ncbi.nlm.nih.gov/articles/PMC8831809/
